کفشها انواع مختلفی دارند. هر نوع کفش برای مکان و فعالیت خاصی مناسب است. کفشی که برای پیادهروی میپوشیم با کفش تنیس یا کوهنوردی متفاوت است. همچنین کفش مناسب مهمانی با کفش مناسب محیطهای صنعتی فرق میکند. پا قلب دوم ماست و محافظت از آن اهمیت زیادی دارد. به خصوص هنگام فعالیتهای سنگینی چون کوهنوردی یا حضور در محیطهای خطرناکی چون محیطهای صنعتی. با توجه به اهمیت این موضوع در این نوشتار به تشریح تفاوت کفش ایمنی و کوهنوردی میپردازیم.
تعریف کفش کوهنوردی چیست؟
پیش از آن که درباره تفاوت کفش ایمنی و کوهنوردی صحبت کنیم باید بدانیم که: تعریف کفش کوهنوردی چیست؟
کفش کوهنوردی نوعی کفش تخصصی است که برای صخره نوردی طراحی شده است. کفشهای کوهنوردی از پاها در برابر عوامل خارجی در کوهستان و ضربههای ناشی از پیمودن شیبها جلوگیری میکند. کفشهای کوهنوردی برای پیادهروی مناسب نیستند، بنابراین تنها در هنگام کوهنوردی پوشیده میشوند. برای افزایش چسبندگی پا بر روی دیوار کوهنوردی یا صخره به دلیل اصطکاک، کفش با یک لایه لاستیکی پوشانده میشود. کفشهای کوهنوردی با کارایی بالا از لاستیک مخصوص ولکانیزه ساخته شدهاند که با گرم شدن در اثر اصطکاک انعطافپذیر میشود. این امر به میزان زیادی اصطکاک سطح بین کفش و صخره را افزایش میدهد و بنابراین چسبندگی بهتری برای کوهنورد فراهم میکند.
تعریف کفش ایمنی چیست؟
برای آن که تفاوت کفش ایمنی و کوهنوردی را به صورت دقیق درک کنیم، باید بدانیم که تعریف کفش ایمنی چیست؟
کفش ایمنی نوعی کفش است که برای محافظت از پاهای شما در برابر خطرات احتمالی طراحی شده است. این کفشها معمولاً یک کلاهک فولادی برای محافظت از انگشتان پا دارند. این کلاهک به محافظت از انگشتان پا در برابر له شدن یا آسیب دیدگی کمک میکند. کفشهای ایمنی همچنین میتوانند از پا در برابر خطرات دیگر، مانند سقوط اجسام تیز یا مواد شیمیایی محافظت کنند.
کارگرانی که زمان زیادی را صرف ایستادن و راه رفتن روی سطوح سخت میکنند، باید کفش ایمنی بپوشند. کلاهک محافظ پنجه از آسیب دیدگی پا در اثر افتادن ابزارهای سنگین یا تجهیزات ساختمانی روی پاها جلوگیری میکند. این کفش ها همچنین از کارگر در برابر زخمها، سوراخ شدن و سایر آسیبهای ناشی از اجسام تیز محافظت میکند. کفشهای ایمنی باید همراه با سایر تجهیزات حفاظتی شخصی (PPE) مانند کلاههای سخت و عینک پوشیده شوند. زیرا این کفشها برای محافظت در برابر خطرات خاص طراحی شدهاند، اما نه همه خطرات موجود در یک محیط صنعتی.
مقایسه کاربرد کفش های کوهنوردی در مقابل ایمنی
در مقایسه کاربرد کفش های کوهنوردی در مقابل ایمنی باید بگوییم که کفشهای کوهنوردی مناسب رفتن به دل طبیعت و کوهستان است. در حالی که کفشهای ایمنی برای پوشیدن در محیطهای صنعتی طراحی شدهاند. با وجود تفاوت کفش ایمنی و کوهنوردی در طراحی، ساختار و کاربرد، هدف هر دوی این کفشها یکیست: محافظت از پاها!
مطلب پیشنهادی: خرید کفش کوهنوردی خارجی
طراحی و ساختار کفشهای کوهنوردی در مقایسه با کفشهای ایمنی
طراحی و ساختار کفشهای کوهنوردی در مقایسه با کفشهای ایمنی را میتوان مهمترین تفاوت کفش ایمنی و کوهنوردی قلمداد کرد. کلاهک مهمترین قسمت یک کفش ایمنی است. این بخش از کفش ایمنی برای محافظت از انگشتان پا در صورت افتادن جسم سنگین روی آنها تعبیه میشود. کلاهک پنجه تقویت شده در چکمه ها و کفشهای ایمنی میتواند از مواد کامپوزیتی، پلاستیکی مانند TPU (پلی اورتان گرمانرم) یا حتی آلومینیوم ساخته شود. رویه کفش ایمنی از یک ماده یا ترکیبی از مواد ساخته میشود. بیشتر کفشهای ایمنی رویهای از چرم صاف یا نبوک دارند. برخی از کفشهای ایمنی نیز با رویههای پارچهای یا مصنوعی مانند میکرو مخملی ساخته میشوند. این کفشها به طور قابلتوجهی قابلیت تنفس زیادی دارند. بنابراین در شرایط گرم به خوبی کار میکنند. زیرههای چکمههای ایمنی معمولاً از پلیاورتان، TPU یا لاستیک ساخته میشوند. در حالی که پلی یورتان برای هوای گرم بهتر است و در برابر بریدگی و سایش مقاوم است اما به اندازه لاستیک انعطاف پذیر نیست.
کفشهای کوهنوردی دارای پنجههایی روبه پایین هستند. ساختار این کفشها به گونهای است که بالا رفتن از شیبها و ارتفاعات را تسهیل میکند. کف این کفشها به گونهای طراحی شده که راه رفتن روی سنگها و شنها را راحت و امکان پذیر میکند. کفشهای کوهنوردی ضد آب هستند و در عین حال از قابلیت تنفس خوبی برخوردارند.
به طور خلاصه میتوان گفت که:
- مهمترین تفاوت کفش کوهنوردی و ایمنی است. کفشهای کوهنوردی نسبت به کفشهای ایمنی انعطافپذیری بیشتری دارند.
- کفشهای کوهنوردی نسبت به کفشهای ایمنی سنگینتر هستند.
- اغلب قیمت کفشهای کوهنوردی نسبت به کفشهای ایمنی بیشتر است.
لیست مقالات مرتبط:
کفش کوهنوردی کفشی محکم و در عین حال انعطافپذیر است که برای رفتن به دل کوهستان مناسب است.
کفش ایمنی کفشی است که برای محافظت از پاها در برابر عوامل محیطی در محیطهای صنعتی طراحی و ساخته میشود.